Over Uitgeverij De Graveinse Abeel

 

 


 

 

 

Home
De SchrijvendeBoom
Groteletterboeken
Dyslexie & makkelijk lezen
Manuscript opsturen
Over ons
Schrijven enzo
Manuscriptbeoordeling Alg. voorwaarden
Foreign rights
Pers
Boekhandel
Contact

Schrijven is het mooiste wat er is

Er was eens een klein meisje dat verhalen schreef zodra ze pen en papier vast kon houden en dat boeken las zodra ze letters kon ontcijferen. Haar allergrootste droom was het om boeken te schrijven en als mensen vroegen wat ze later wilde worden als ze groot was, dan antwoordde ze steevast: "Schrijver!"

Maar het meisje had een boze stiefmoeder die de pennen doormidden knakte en die de vol beschreven vellen verscheurde. En iedere keer als het meisje over schrijven begon, dan zei de boze stiefmoeder: "Ik zou maar een vak leren als ik jou was! Met schrijven valt geen droog brood te verdienen!"

En het meisje stopte haar droom diep weg. Terwijl ze opgroeide probeerde ze iets te ontdekken dat net zo leuk was als schrijven. Dat lukte echter niet. Het schrijven bleef trekken, maar ze hield zichzelf iedere keer weer voor dat schrijven geen vak was en dat er geen droog brood mee te verdienen viel.

Het meisje werd een vrouw die nog steeds iets trachtte te vinden dat de vergelijking met het schrijven kon doorstaan. Maar omdat ze dat niet kon vinden, werd ze somber en naar en verdrietig. Ten einde raad zocht ze haar troost in schrijven. Ze schreef vellen en vellen vol, en boeken gleden zomaar uit haar pen, de een na de ander.
En als vanzelf kwam het inzicht dat dit was wat ze het liefste, het allerliefste deed, en dat als ze schreef, ze de tijd vergat en ze niet meer verdrietig was.

Het was tijd om haar droom waar te maken. Ze stuurde haar vellen naar tijdschriften, haar boeken naar uitgeverijen en deed mee aan wedstrijden. Soms behaalde ze een succesje, maar de meeste keren werd ze afgewezen.

Maar inmiddels was ze sterk geworden en zó overtuigd van haar gelijk dat schrijven wél een vak was en dat er wél brood mee te verdienen viel, dat ze besloot haar eigen uitgeverij te beginnen.
Ze leerde alles wat er maar te leren viel over uitgeven, typografie, papiersoorten en over alle aanverwante zaken zoals belastingaangiftes, websites en verzekeringen, en richtte haar eigen uitgeverij op.

En ze leeft nog steeds heel gelukkig met haar schrijven en haar uitgeverij en hoopt dat u, geachte lezer en bezoeker, geniet van uw bezoek aan deze website.

top



Oprichting

Uitgeverij De Graveinse Abeel is een reguliere uitgeverij en gevestigd in Amsterdam aan het begin van de grachtengordel. De grachtengordel van Amsterdam is in 2010 toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

Inge Schuiten, die de uitgeverij heeft opgericht, is een geboren en getogen Amsterdamse maar de familiewortels liggen ver daarbuiten, in Groningen, Duitsland, Frankrijk, Noorwegen en Spanje.
Misschien is het daarom wel dat zij altijd veel heeft gereisd. Misschien ook wel is het daarom dat zij zo dol is op avonturen; haar voorouders waren niet alleen reizigers, maar ook ondernemende, avontuurlijke mensen die vaak hun eigen weg gingen, ook al was dat tegen de stroom in. Een avonturen-gen zou best kunnen bestaan!

top



Over Inge Schuiten

Inge Schuiten schreef haar eerste verhaaltje toen ze slechts zes jaar oud was en begon op haar twaalfde haar eerste tijdschrift. Haar eerste roman schreef ze toen ze vijftien jaar oud was. Ze leverde bijdragen aan talloze tijdschriften en websites, waaronder de Viva en Cosmopolitan, en schreef onder meer brochures, recensies, columns, lesmateriaal en ontwierp advertenties en enquêtes. Ze schreef diverse boeken (De Schrijfwijzer, richtlijnen voor de redactie, Het Handboek, richtlijnen voor schrijvers, Terrariumdieren) in opdracht, was eindredacteur en redactioneel vormgever van diverse zakelijke nieuwsbrieven en schreef kindercursussen voor Cliniclown. Ze won de tweede prijs bij een Lemniscaat-verhalenwedstrijd en werd genomineerd voor de Schiedamse Literaire Schrijfwedstrijd Piet Paaltjens. Ze is een multigenre-schrijfster en heeft inmiddels zo'n dertig titels op haar naam staan.

In 2007 begon ze met de voorbereidingen van haar eigen uitgeverij, maar ze is ondernemer sinds 1995. Ze heeft honderden manuscripten beoordeeld, tientallen auteurs begeleid en ruim honderd boeken gepubliceerd. Voor Stichting Pup in Nood, waarvoor zij al tien jaar eindredacteur is, begeleidde ze redacteurs en vrijwilligers. De hoofdredacteur en tevens oprichter van Pup in Nood is Jack de Jongh, Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Voor Pup in Nood organiseerde ze diverse promotionele activiteiten met ondermeer André van Duin en Hanny Veerkamp. In 2014 ontving André van Duin het eerste exemplaar van het boek 'Het leed dat rashond heet'. Dit boek gaf De Graveinse Abeel uit in samenwerking met Pup in Nood. Het boek was tevens het jubileumboek van Pup in Nood die in 2014 haar 20-jarig jubileum vierde.

 


top



Druk en distributie (verkrijgbaarheid van de boeken)

De boeken van Uitgeverij De Graveinse Abeel zijn zowel in Nederland als in België bij iedere boekwinkel te verkrijgen. De boeken zijn ook via de internetboekhandel te verkrijgen. De boeken worden voor de boekhandel in Nederland en België verspreid door CB (voorheen Centraal Boekhuis).


top



Wat betekent 'De Graveinse Abeel'?

Vrij vertaald betekent het 'de schrijvende boom'. Het woord 'graveinse' is
afgeleid van het Oud-Griekse woord 'gràphein' wat ‘schrijven’ betekent en een abeel is een boom; een zilverpopulier.

De boom met vier stammen/takken die op iedere pagina staat en waaruit blaadjes ontspruiten staat voor het gegeven dat uit iedere twijg een blaadje kan ontspruiten oftewel: uit ieder mens kan een verhaal ontstaan. Net zoals de boom de kracht heeft om bladeren te maken omdat dat nu eenmaal des booms is, net zo heeft ieder mens een verhaal in zich.

top



Vertel eens wat meer over de abeel?

Een abeel is een populier. Er zijn veel soorten populieren maar niet alle populieren heten 'abeel'; dat is voorbehouden aan de Witte abeel (Populus alba) en de Grauwe abeel (Populus canescens).
Abelen zijn mannelijk of vrouwelijk. De katjes van de mannen zijn roodachtig en behaard, die van de vrouwen groengeel met pluizige draden.
Populieren hebben lange bladstelen en daarom bewegen ze op het minste zuchtje wind.

De populier is een veel voorkomende boomsoort die ook op nieuwe of moeilijke (vervuilde) grond makkelijk groeit. Ze kunnen tussen de 60-80 jaar oud worden, hoewel honderjarige ook wel voorkomen.
Ze groeien snel, tot wel 2,5 meter per jaar, en kunnen al na vijftien jaar gekapt worden om dan gebruikt te worden in ondermeer de papierindustrie.
Door hun groeisnelheid en hun vermogen de wind te breken, worden ze vaak geplant in nieuwe wijken en in gebieden die snel 'groen' moeten worden.

Populieren krijgen pluizige zaden, de katjes, die soms zo overdadig vallen dat het lijkt of het sneeuwt. Populieren zijn mannelijk of vrouwelijk, maar er komt weinig natuurlijk nageslacht uit voort omdat de zaden moeilijk ontkiemen. De meeste populieren zijn dan ook voortgekomen uit de vegetatieve wijze van vermeerdering; het klonen van bomen doordat uit een zijtak een nieuwe boom groeit. Het resultaat is wel dat alle bomen op elkaar lijken; op bijvoorbeeld polderwegen is goed te zien dat alle bomen even hoog zijn, even breed en even dik.

De zilverpopulier heeft driehoekige, ruitvormige of bijna ronde bladeren. De bladeren zijn groen aan de bovenkant maar wit aan de onderkant. Jonge twijgen en bladeren, evenals de stam, zijn ook wit; vandaar de naam zilverpopulier.
De boom was gewijd aan Persephone, de godin van de wedergeboorte.
Ze zijn ongevoelig voor een bepaald soort boombacterië en ze zijn, naar men zegt, de aartsvijanden van slangen omdat ze slangenbeten kunnen genezen.

top



De heilige Gravein

De naam Gravein komt voor in Walewein in de vorm van een heilige. Deze wordt daar aangeroepen door een schildknaap. Die zegt dan:
Die coninc sprac: 'Nu bem ics vroet
het was mijn here Walewein!
Waer is hi?' 'Here, bi sinte Gravein,
Also als ic u seggen mach (...)

Oftewel:
De koning sprak: 'Nu weet ik het
het was mijn heer Walewein!
Waar is hij?' 'Heer, bij Sint Gravein,
Zodra ik u het zeggen mag (...)'

(Uit: A.M. Duinhoven - Floris, Gloriant en Walewein (Hilversum, 2006, ISBN: 90-6550-900-3))

Gravein is dus een heilige, en in dat licht bezien is het leuk dat 'De Graveinse Abeel' ook nog eens 'de heilige Abeel' betekent, want wij hebben een heilig doel: boeken uitgeven! 

 

 


top           home


 

 



 
  (c) Copyright 2009-2014 Uitgeverij De Graveinse Abeel: Gebruik van teksten en
beeldmateriaal is alleen toegestaan met en na uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van
Uitgeverij De Graveinse Abeel.